Lezen

Zo eens in de zoveel tijd lees ik eens een boek. Vroeger (en daarmee bedoel ik basisschool tijd) was die zoveel tijd twee weken, soms zelfs minder. Tegenwoordig is die zoveel tijd soms wel meer dan een maand. En telkens als ik dan weer een boek aan het lezen ben, denk ik: wat is dit toch leuk! Moet ik vaker doen! Vervolgens lees ik óf het boek uit en vergeet ik om weer een nieuw boek uit de bibliotheek te halen, óf ik lees het boek niet eens uit.

Vroeger was ik echt een boekenwurm. Soms las ik wel twee of drie boeken tegelijkertijd en ik las ze dan binnen twee weken uit. Ik las ook een heleboel verschillende soorten boeken. Meestal ging ik naar de bibliotheek met een lijstje van ongeveer vijf boeken. Daar eenmaal aangekomen zocht ik op de computer waar die boeken stonden en dan bleek meestal dat maar twee van de vijf boeken beschikbaar waren. Stiekem vond ik dat eigenlijk wel leuk, omdat ik nu kon sneupen naar boeken. Ik ging de stellages met boeken af tot ik een kaft of titel zag die me aansprak. Ik las de achterkant, bladerde het boek een beetje door en als het me aansprak, nam ik hem mee.

Ik kan me nog herinneren dat toen ik in groep drie zat, ik voor het eerst over het fenomeen 'Harry Potter' hoorde. Een klasgenootje had een kleurboek van Harry Potter en ik keek er vol fascinatie aan. Toevalligerwijs was het bijna Sinterklaas, zodat ik het boek van Sinterklaas kon vragen. Ik was dolgelukkig toen ik 'Harry Potter en de Steen der Wijzen' uitpakte. Ik begon direct te lezen. Ik las vooral 's avonds in bed en ook al was ik een boekenwurm, ik las nog niet erg snel. Ik las elke avond een bladzijde en werd helemaal meegezogen in het verhaal. Toen die zomer de eerste film ook nog eens uit kwam, was ik serieus verslaafd.

Inmiddels heb ik alle Harry Potter boeken al uit en lees ik andere boeken. Alhoewel, de echte literatuur heeft me nooit echt gepakt. Al die boeken die je voor Nederlands moest lezen... Alleen de simpele boeken die op de grijze lijst stonden, vond ik enigszins leuk. Verder heb ik ze met veel tegenzin gelezen. Voor Engels moesten we ook boeken lezen en dat was voor mij echt een eye-opener. Wat zijn Engelse boeken leuk! We lazen Nineteen Eighty-Four en dat boek heeft me echt meegezeuld. Een aanrader!

Inmiddels ben ik bezig met Marley and Me. Ook al vind ik lezen weer helemaal leuk, het schiet niet echt op. Ik heb het boek nu zo'n maand denk ik en ik ben bij hoofdstuk vier. En nee, de hoofdstukken zijn niet zo groot dat ik nu al op de helft zit. Toch vind ik het een super leuk boek. Hij leest makkelijk weg en er is niets ingewikkelds aan waar je over na moet denken. Behalve dat ik af en toe wat woorden moet vertalen met Google Translate.