Amateur van het leven

Dit staat al enige tijd in mijn twitterbiografie; amateur van het leven. Ik heb het ooit bedacht en ik vind eigenlijk wel dat het ontzettend op mij slaat. Ik ben een echte amateur van het leven. Niet eens zozeer dat het leven zelf mij zo amateuristisch af gaat, ik heb het allemaal prima voor elkaar en het gaat goed, maar meer de dingen die ik in het leven doe zijn allemaal een beetje op amateuristisch niveau. Ik kan heel veel, maar van alles maar een beetje.

Ik kan niet stilzitten. Ik moet altijd iets doen en vind ook alles leuk. Misschien komt het daardoor wel dat ik in alles een beetje goed ben. Als tienjarig meisje begon ik met saxofoon spelen. Ik vond het ontzettend leuk, al was ik niet een heel gemotiveerde thuisstudeerder. De lessen daarentegen vond ik heel leuk en mijn lerares zei ook altijd dat ik erg goed was. Alleen, jammer maar helaas, vond ik op mijn dertiende een andere leuke hobby, namelijk toneelspelen. Ik zat bij een theaterclubje en die repeteerden precies op dezeldfe dag en tijd als mijn saxofoonles. De les kon niet verplaatst worden (en eigenlijk had ik het anders ook wel heel druk gehad) dus besloot ik te stoppen met saxofoon spelen en ben ik nooit de meestersaxofonist geworden die ik eigenlijk had kunnen zijn.

Op het Klokhuis zag ik als vijfjarig meisje iets wat ik nog nooit gezien had. Het heette turnen en het zag eruit alsof het echt iets voor mij was. Van mijn ouders moest ik eerst mijn zwemdiploma halen en dan mocht ik een sport kiezen. De sport was al snel gekozen; turnen it was. Helaas mocht ik alleen niet meteen door naar turnen, maar moest ik eerst naar gymnastiek. De trainster had alleen na de eerste les meteen al door dat ik makkelijk een koprol kon maken en een radslag was ook peanuts. De week erop mocht ik meteen door naar de turngroep en al snel trainde ik twee keer per week. Ik heb ook meegedaan aan een wedstrijd, waar overigens mijn twee trainers nog stonden te bekvechten wie met mij langs de onderdelen mocht, maar ik was toen zo zenuwachtig dat eigenlijk alles fout ging wat er maar fout kon gaan. Als ik met turnen door was gegaan, was ik waarschijnlijk topturnster geworden. Alleen had ik het na een jaartje wel gezien en vond ik het tijd voor iets anders.

Saxofoon spelen, turnen, piano spelen, jongleren, acrobatieken, toneelspelen, zingen, ik kan het allemaal, alleen allemaal maar een beetje goed. Maar weet je wat het gekke is? Ik vind het helemaal niet vervelend dat ik van alles maar een beetje kan. Zoals ik al zei, ik vind alles leuk en uiteindelijk betekend amateur ook maar liefhebber. Ik ben een liefhebber van al het voorgenoemde. Ik ben een liefhebber van het leven.