Laaghangende wolken bedekken de hemel
De takken van de bomen, hangen er somber bij
En ik zit op een bankje onder een boom
Wachtend op de neerslag, die niet komen zal
Er komt een meisje naast mij zitten
Haar ogen zijn dunne spleetjes
Ze steekt haar tong ongegeneerd uit
Trekt zich niets aan, van de wereld om haar heen
Ze begint tegen me te praten
In een vreemde taal die ik niet versta
Af en toe pik ik woorden op
die ik, als ik heel goed nadenk, begrijp
Ik probeer iets te zeggen
Maar ik voel me als een Fries in Limburg
De klanken zijn hetzelfde,
Maar de taal is me vreemd.
Ik kijk in haar sprankelende ogen
En merk op dat ze gelijk zijn aan de mijne
Bruine herfstbladeren in water
de mijne in een sloot, de hare in de zee.
De stilte maakt plaats voor een glimlach
Ze staat op en vrolijk huppelt ze weg
Nog één keer draait ze zich om en ze zegt iets
wat ik versta; je bent lief
De lucht is veranderd en heeft nu
de kleur van het water in haar ogen
En ik zie 21 vogels, die
in groepjes van drie vliegen
Ik zit nog steeds op het bankje
En kom tot de conclusie
Dat ze niet vreemd of raar of apart is,
Maar anders
Maar, zijn we dat niet allemaal?
Mooi gedicht! Ik heb 2 jaar geleden meegedaan in de categorie fashion, ik werd 2e bij de regionale finale :)
BeantwoordenVerwijderenHoeveelste werd je?
xx
Ik heb uiteindelijk geen prijs gewonnen :( Maar mijn vriend werd 2e in categorie Taal! Ben van plan volgend jaar weer mee te doen! Vond het super!
VerwijderenWauw, heel mooi gedicht zeg! Vooral de laatste regels!
BeantwoordenVerwijderenSuper mooi meid :).
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Mariette
Leuk dat je mee deed, ik zou ook meedoen in de catogorie fashion maar het ging niet door omdat er te weinig aanmeldingen waren in mijn regio ;c
BeantwoordenVerwijderenMooi gedicht,
BeantwoordenVerwijderengaaf trouwens dat je vriend 2e werd!
♥