Mijn mobiele telefoon(s)

Eindelijk is het dan zover! Ik heb ongeveer een jaar zonder geleefd, maar voelde toch altijd de drang om er ook maar eens mee te beginnen. Instagram! Eerst had ik het nooit omdat het niet op mijn geweldige HTC Wildfire S kon, maar sinds een half jaartje was dat wel mogelijk.

Judith en haar mobiele telefoons, daar kun je wel een heel boek over schrijven. Mijn eerste telefoon was een oude van mijn vader. Hij had een nieuwe telefoon voor zijn werk gekregen, maar die had nogal een raar toetsenbord. Alles zat in een soort grafische cirkel verwerkt en mijn vader kon er niet mee omgaan. Hij besloot zijn oude mobieltje weer te gebruiken en ik kreeg de zijne. Ik denk dat ik een jaar of 10/11 was.

Ik zat toen op de middelbare en in mijn tijd (de goede oude tijd) was het nog helemaal niet zo normaal om je telefoon overal mee naartoe te zeulen, zoals brugklassers nu graag doen. Ik heb die telefoon best wel lang gehad denk ik. Maar toen ik jarig was (ik geloof dat ik 12 werd), wou ik wel eens wat anders. Klepjes waren he-le-maal dé bom die tijd, dus of course, ik wou een klepjes telefoon. Ik had er een gevonden op Bol.com in een prachtig poepbruine kleur (ik maak geen grapje). Voor 'maar' €100,-! Koopje toch?

Op zich was het echt een hele fijne telefoon en ik denk al met al, ook denkend aan de tijd waar we toen in leefden, de beste telefoon die ik ooit heb gehad. Foto's waren scherp, veel functies en last but not least, leuke spelletjes. Want dat was toch wel het allerbelangrijkste in die tijd! Ik heb deze denk ik een jaar of 1½ / 2 gehad, maar hij ging kapot. Telkens als ik mijn foto-album probeerde te openen, crashte hij en moest ik hem opnieuw opstarten. Jammer de pammer!

En toen kwam het drama, mijn ouders vonden dat ik zelf voor een nieuwe telefoon moest betalen. Dus ik zoeken en zoeken. Uiteindelijk vond ik een leuk modelletje op de vodafone website. Toevalligerwijs moest mijn vriendin ook een nieuwe telefoon, dus besloten we, als echte vriendinnen, dezelfde telefoon te kopen, maar beide in een andere kleur. Fijne telefoon, niet zoveel functies. Ook deze telefoon crashte op ongelukkige wijze. Ik ging slapen, ik werd wakker, beeldscherm was helemaal wit met zwarte vlekken. Ik ging naar Vodafone, daar zeiden ze dat dit alleen kon gebeuren als je hem had laten vallen. Wat ik zeker niet had gedaan, of ik moet stiekem hebben geslaapwandeld. Oftewel, nieuwe telefoon!

Ik had een prachtig model uitgekozen met zo'n groot toetsenbord. Dat het een onbekend merk was, deed er voor mij niet toe, hij was goedkoop en precies wat ik wilde. Neem van mij aan, dit soort telefoons werken niet. Neem gewoon een mobiel van een merk dat je wel kent, zodat je er ook wat informatie over op kan zoeken. Afijn, op een gegeven moment vond ik mezelf wel cool genoeg om er een internet abonnement bij te nemen. Ik kon via de Libelle een fikse korting krijgen waardoor mijn abonnement maar €10,- kostte.

Jammer genoeg ging deze telefoon ook kapot. Je zou toch haast dingen dat ik ze vermoord? Ik liet mijn tas een keer vallen en er zat een dikke barst in het scherm. Toen ik er even later ook nog eens per ongeluk met de afstandsbediening op sloeg, was het helemaal gedaan met het ding. Een nieuwe telefoon dus. Er moest natuurlijk wel internet op kunnen, want ja, ik had het abonnement nog. Ik vond de HTC Smart. Allemaal coole functies, maar geen smartphone. Ik weet niet waarom ik deze koos en niet gewoon €40,- meer neer had gelegd zodat ik direct een smartphone kon krijgen, maar ik had een hele vette, niet te vergeten, touchscreen telefoon!

Ik was er ongeveer 3 maandjes zoet mee en toen begonnen de frustraties. Ik kon niet alle internet pagina's openen, een programmaatje dat ik gebruikte voor Twitter werkte niet meer, ik moest telkens 10 tellen wachten voor er iets gebeurde als ik ergens op klikte, oftewel, ik was er klaar mee. Maarja, geld komt niet zomaar uit de lucht vallen. Gelukkig was het bijna sinterklaas en slim als ik was vroeg ik natuurlijk een nieuwe telefoon. Ik had hem zelf uitgezocht en, eindelijk, een smartphone. Mijn HTC Wildfire S! Ik moet zeggen, ik ben er na een jaar nog steeds tevreden mee. Een heleboel zeuren over het interne geheugen dat zo klein is, maar als je af en toe de juiste dingen verwijderd kom je alweer een heel end.

En dan nu dus eindelijk Instagram. Nou zeg ik dit allemaal wel heel leuk en aardig, maar eigenlijk wil ik, als mijn HTC'tje het begeeft gewoon weer terug naar een oude vertrouwde Nokia die je nooit in de steek laat. Mijn moeder heeft jarenlang (en dan echt jarenlang, zeg gerust 7 jaar) hetzelfde Nokia model gehad die nog steeds perfect werkt. Daarnaast heb ik eigenlijk al die fancy-pancy functies helemaal niet nodig. Bellen en sms'en, dat is het belangrijkste! Want dat is ten slotte ook het hele idee achter een mobiele telefoon.