Generaliseren

Ja, ze bestaan echt. Mensen die zeggen dat ze van oude muziek houden. Ik kan er niet tegen, niet tegen de oude muziek, maar dat mensen oude muziek zomaar als één begrip noemen. Alsof het een genre is. ‘Oude muziek’, wat is dat nou voor definitie? Als iemand weet wat mensen ermee bedoelen, zeg het me, want ik snap het niet. Ik bedoel, je bent fan van een band of zanger, of je vindt een bepaald liedje uit 1965 mooi, maar je kan niet van oude muziek houden. Dat is zo breed! Ik weet niet of jullie het programma ‘Ali B op volle toeren’ kennen, maar de meeste Hollandse zangers die daaraan meedoen, zijn ook al behoorlijk oud en horen dus ook bij de categorie ‘oude muziek’. “Nee, dat is stomme oude muziek.” Ja, maar net zei je nog dat je van oude muziek hield…

Nog een voorbeeld van generalisatie. “Die film is echt goed, want die en die acteurs zitten erin!” Ja, ik erger me daaraan. Films zijn niet goed omdat er een bekende acteur in zit. Films worden goed door hun verhaallijn, door de overgangen, door de dialogen en daar achteraan kabbelen nog de acteurs. Ik ontken niet dat er goede acteurs bestaan. De toneelspelers bij het toneelclubje die elke zaterdag oefenen in het dorpshuis zijn natuurlijk niet te vergelijken met acteurs die al jarenlange ervaring hebben, een toneelschool hebben afgerond, enz. Het gaat er niet alleen om of de acteur goed is, maar ook of hij bij de rol past. Het zou raar zijn om Derek de Lint een rol als strandwachter te laten spelen.

 Ja, we generaliseren allemaal. “Zij moet echt winnen, want ze is een vrouw!” “Buitenlanders zijn zo agressief.” “Oude mensen zeiken alleen maar.” En ik kan zo nog wel even doorgaan. Ik moet eerlijk bekennen dat ik soms ook te snel conclusies trek en generaliseer, maar sommige mensen maken het wel heel bont. Maarja, uiteindelijk generaliseert iedereen.