dinsdag 20 oktober 2015

Uglies


Telkens heb ik weer ideeën en gedachtes die ik graag met de wereld zou willen delen. Vaak verdwijnen deze gedachtes uiteindelijk en weet niemand meer wat ze waren. Toen bedacht ik me ineens dat ik ergens nog een verstopte blog had waar ik deze gedachtes prima kan plaatsen! Mijn meest recente gedachte is mijn mening over het boek Uglies van Scott Westerfeld. Ik kocht dit boek afgelopen Koningsdag op de rommelmarkt en sindsdien heeft het altijd in mijn kast gestaan. Laatst besloot ik dan eindelijk hem te gaan lezen!

Het verhaal speelt zich af in een wereld waarin je op 16 jarige leeftijd een operatie krijgt die je 'pretty' zou moeten maken. Je botten worden opnieuw in elkaar gezet, je neus wordt recht gezet en je lippen krijgen de perfecte vorm. Tally haar vrienden hebben allemaal de operatie al gehad, maar omdat zij pas laat 16 wordt, moet zij nog een aantal weken wachten. Ze ziet ontzettend uit naar de operatie, totdat ze Shay ontmoet...

Het idee van het boek vind ik echt supervet. De ondertitel ("In a world of extreme beauty, anyone normal is ugly") is ook één van de redenen dat ik het boek gekocht heb. Het is een interessant gegeven om over na te denken en hoe meer je er over nadenkt, hoe meer je je bedenkt dat het boek ook op deze tijd slaat. We worden doodgegooid met perfecte plaatjes van vrouwen met een afgetraind lichaam en prachtige gezichtjes. Hierdoor wordt iedereen die er enigszins doorsnee uitziet, vaak gezien als niet mooi.

De personages en het verhaal van het boek vond ik echter ontzettend zwak. Ik heb me ontzettend lopen ergeren aan Tally die in mijn ogen verscheidene keren ontzettend domme keuzes heeft gemaakt. Ook had ik veel meer van de wereld willen zien waarin ze leefden. In de eerste paar hoofdstukken kom je er wel iets over te weten, maar ik had bijvoorbeeld ook graag willen weten hoe het was toen Tally klein was. Misschien kom je dit soort dingen te weten in het tweede en derde deel van het boek, maar dat kan ik op dit moment niet zeggen.

Ondanks het aantal bladzijdes, 400, leest het makkelijk weg. Het is een luchtig boek, dat je toch aan het nadenken zet. Het nadenken komt alleen meer door het onderwerp van het boek, dan de verhaallijn zelf, die ronduit zwak is. Net als de personages, waar ik overigens ook totaal geen connectie mee voelde. Al met al vond ik het een vermakelijk boek. Als je van The Hunger Games achtige boeken houd, moet je deze ook eens proberen!

maandag 8 juni 2015

dinsdag 5 mei 2015

4 mei

Een oude vrouw staat stil op de hoek van de straat.
Naast haar ligt een bos bloemen, alhoewel ik niet weet of die van haar zijn, of dat ze daar toevallig waren. Ze staart voor zich uit, met haar handen over elkaar heen gevouwen.
Haar gedachten zijn ergens anders.
Met mijn fiets race ik de straat in. Op de hoek van die straat staat zij. Ik kijk haar vluchtig aan en zie dan op de klok van de grote kerk hoe laat het is.
Het is acht uur.
Ik fiets door.