maandag 26 november 2012

Woorden

Woorden zijn eigenlijk hele interessante dingen. Heb je je dat wel eens gerealiseerd? Dat je met een groep klanken, iets duidelijk kan maken aan een ander persoon. Klanken die je maakt met lucht, met je lippen en met je tong. En ook al praat ieder mens anders, iedereen verstaat elkaar. Tenminste, als je dezelfde taal spreekt natuurlijk.

Woorden zijn aan de andere kant ook hele rare dingen. Of eigenlijk meer de klanken. Je weet misschien wel dat er in Afrika stammen zijn die andere 'klanken' dan wij gebruiken. Af en toe hoor je bijvoorbeeld een tongklak. Wat als wij allemaal van dat soort klanken gebruikten om te communiceren? Zoals de 'tongklak', of het geluid dat je krijgt als je heel hard lucht door je lippen blaast of het geluid van slikken. Dan zou onze taal heel anders klinken, maar niemand zou het raar vinden omdat we het gewend zijn.

Heb je dat ook wel eens? Dat je een woord heel vaak achter elkaar zegt en dat het ineens helemaal nergens meer op slaat? Deurkruk, deurkruk, deurkruk, deurkruk, deurkruk. Hoor je hoe het woord ineens heel raar wordt? Ik hoor ineens precies de klanken. De R die ineens heel overduidelijk naar voren komt. De EU klank die eigenlijk heel apart klinkt. Wat zeg ik nou eigenlijk? Gewoon een paar klanken na elkaar.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over 'letters'. Want dat zijn pas rare dingen. Degene die onze 26 letters heeft bedacht, moet echt een slimme kop zijn geweest. Want met alleen maar deze 26 letters kunnen we in principe alles schrijven wat we willen. Zelfs als ik een woord hier ter plekke zou bedenken, groelstalingen, kan je het lezen. Het betekent niks voor je, maar je kan het lezen. En toch zijn eigenlijk die 26 letters niet genoeg, want er zijn een heleboel klanken die toch van elkaar verschillen. Zoals de E in 'en' en de E in 'koken'. Eigenlijk klinken die twee klanken helemaal niet hetzelfde en toch schrijven we ze hetzelfde.

Ik vind taal echt fascinerend, hoe meer ik er over nadenk, hoe meer ik ontdek. Vooral nu ik een tijdje 'weg' ben van de Nederlandse taal, ontdek ik de gekste dingen. Bijvoorbeeld dat ook onze zinsopbouw helemaal nergens op slaat. Ik snap nu eindelijk wat buitenlanders zo moeilijk aan onze taal vinden. Een voorbeeldje: "Ik ga op de fiets, want de winkels gaan zo dicht." "Ik ga op de fiets, omdat de winkels zo dicht gaan." Je bedoelt precies hetzelfde, maar zie je hoe de woordvolgorde veranderd? Gek hè? En als laatste geef ik jullie nog het woordje 'er' om over na te denken. In geen enkele taal valt dit woordje te vertalen en toch kunnen we ER niet zonder...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten