Mooi

Soms luister ik een liedje, waar ik echt de ‘shizzles’ van krijg. De kriebels, die dingen die je voelt in je buik af en toe. Het is bijna hetzelfde als die kriebels, die vlinders, die je voelt als je verliefd bent. Maar het is toch iets anders. Naast die kriebels, is er nog een ander gevoel dat ik af en toe van een liedje krijg. Namelijk een soort overweldigend gevoel. Dan weet ik even niet meer wat ik met mijn emoties moet en gooi ik het er allemaal maar uit. Emotioneel dat ik ben.

Ik had dit gevoel al heel lang niet meer gehad, maar laatst had ik het weer. Ik was via Whatsapp met mijn vriend aan het praten en de televisie stond aan. Pau!l was erop, maar ik gaf het totaal geen aandacht aan. Ik was lekker aan het klessebessen met mijn vriend. Ineens was Jason Mraz daar. Op tv dan. En hij ging zingen. Hij ging I Won’t Give Up zingen. En ik weet niet waarom, maar ineens brak ik. Ik vond het zó mooi. Ik dacht aan alles. Aan iedereen van wie ik hou. Later bedacht ik me dat ik het liedje al veel vaker heb gehoord op de radio, maar toen pakte het me niet echt op de één of andere manier. En nu pakte het me wel, heel erg zelfs.

Ik heb dit echt niet vaak bij liedjes, dat ik echt emotioneel word. Die shizzles, rillingen, kriebels krijg ik wel vaker. Als mijn lievelingsartiest bijvoorbeeld een nieuw nummer uit heeft. Maar echt dat emotionele, nee. Een andere keer dat ik dit had was bij de speciale DWDD-uitzending over Martin Bril. Hij was toen net overleden en er werd een uitzending aan hem geweid. Ik heb verder totaal niets met Martin Bril, maar toen Huub van der Lubbe ging zingen, brak ik echt. Hij zong Tot Jij Mijn Liefde Voelt, een vrije vertaling van To Make You Feel My Love. Ik weet niet waarom, maar ik voelde echt de spanning en de stilte die heerste in de studio van DWDD. Iedereen was stil en luisterde naar Huub, die echt een prachtig lied voor Martin Bril zong.

Ja, ik ben echt emotioneel, want nu ik dit schrijf en de twee bovengenoemde nummers even opzoek om opnieuw te luisteren, breek ik weer bijna. Goshie, goshie, goshie. Maar weet je? Soms is het ook fijn om even te kunnen uithuilen bij een nummer. Even al je emoties van de dag, van een gebeurtenis of een herinnering er even uitgooien. Daarom bij deze de twee nummers die ik echt waardeer. Omdat ze iets vertellen, omdat er bij mij dingen worden opgeroepen als ik het luister en omdat ze gewoon hartstikke mooi zijn.